Jean is vandaag voor de eerste keer als eerste boven water. Vanwege het tijdsverschil is het vandaag 8.00 uur als ik de ogen opendoe. Buiten is het 3 ?C en het wordt weer een prachtige dag. We besluiten om na het ontbijt weer verder te trekken.

Op de campground staan nu nog maar 2 trucks met caravans. We komen in gesprek met beide heren en zij vertellen ons dat deze campground 2 weken geleden nog last had van de rook van bosbranden. Je kon toen geen 100 meter ver zien. Als ze horen dat wij naar Waterton National Park en Glazier National Park gaan, dan blijkt ook dat daar nog bosbranden zijn. Eén van beide heren is echter van mening dat het nu al vrijgegeven is in Waterton National Park, maar ze geven aan dat je dan toch nog moet opletten in verband met de rook. 

De ander (afkomstig uit Idaho) vertelt dat hij vorig jaar in Banff en bij Lake Louis is geweest (in deze tijd van het jaar) en dat er nauwelijks campgrounds beschikbaar waren vanwege de drukte. We luisteren met verbazing. Dat hadden we niet verwacht. We moeten meteen aan onze medereizigers denken. Hoe zou het hun nu vergaan?

We besluiten om verder te rijden en eventueel in een mooie omgeving een trail te lopen. We bereiken dan waarschijnlijk vandaag Waterton National Park nog niet, maar dat is dan ook onze bedoeling.

Als we ca. 50 km hebben gereden, stoppen we in Fernie. Het is vandaag maandag (familiedag). Omdat wij nu niet thuis zijn, gaan Rik en Liza bij Manon eten. Dit is DE gelegenheid om hun alledrie even te spreken via skype, maar dan hebben we wel internet nodig. Bij Starbucks vinden we alles wat we nodig hebben…….internet EN lekkere koffie. 

Al snel krijgen we contact met het thuisfront. We hebben elkaar 1 week niet gesproken, dus er wordt gezellig even bijgekletst. Daarna worden de verhalen en foto’s geüpload en gaan we weer terug naar de camper. Het is inmiddels 11.45 uur, dus ook maar even een boterham eten voordat we verder rijden.

De bosbranden blijven door ons hoofd gaan. In Sparwood (25 km verderop) stoppen we bij het informatiecentrum om te informeren naar de status in Waterton National Park. Tot onze schrik blijkt dat de hoofdwegen geopend zijn, maar de rest van het park is afgesloten vanwege de bosbranden. We kunnen dus geen trails lopen. Ook Glazier National Park (U.S.) blijkt grotendeels te zijn afgesloten vanwege bosbranden. We kunnen dus niet de route nemen, zoals Jean al maanden voorbereid heeft. Doorrijden heeft nu ook weinig zin, dus besluiten we om vanmiddag een trail te lopen en vanavond en nieuwe route uit te stippelen. Erg jammer, maar ook weer een reden om nog een keer naar Canada terug te komen.

We kiezen voor de Mountain Shadows Loop. Deze begint vanaf Mountain Shadows Campground, waar we vannacht verblijven. De trail valt tegen. Geen mooie uitzichten en de omgeving is saai. Maar ja, we hebben wel even de benen kunnen strekken.

Na het avondeten wordt de nieuwe route uitgezet.  Informatie over trails zullen we ter plekke moeten uitzoeken, dus ook voor ons is dit een verrassing.

 Jean heeft al een aantal keer aangegeven dat hij graag buiten een kampvuur wil maken, maar ik zag dat niet zitten vanwege de kou. Vandaag besluiten we om toch een poging te wagen en ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast ben. Het is erg gezellig en zeker niet koud.

Kort samengevat is het vandaag weer anders gelopen dan wat we gepland hadden. In plaats van ca. 230 km rijden hebben we maar 78 km gereden en nemen we vanaf morgen een heel andere route dan gepland.